“Er kan echter geen sprake zijn van business as usual: er moet een einde komen aan de straffeloosheid.’” schrijven deze 300 organisaties en talloze individuen.
In een stap naar vrede maakte de Israëlische president Ariel Sharon Gaza in 2005 (met geweld) Jodenvrij en gaf hij het gebied, inclusief alle installaties, om niet aan de Palestijnse Autoriteit. De Palestijnse leiders garandeerden dat de millennia oude synagogen beschermd zouden worden.
Dat gebeurde niet, want die Joodse gebedshuizen werden allemaal in de eerste week vernield, net als de lucratieve agrarische industrie en de kasbouw. Anderhalf jaar later kwamen de gangsters met de groene lintjes aan de macht en die trokken de door de EU betaalde waterleiding uit de grond om die tot wapensystemen te maken. Daarmee vielen ze Israël aan. Dat weten we, omdat ze er trots een aantal promo films van deelden. En de EU? Die betaalde gewoon door. Met dat geld financierde die criminelen diverse oorlogen tegen Israël, met als laatste wapenfeit de invasie van 7 oktober 2023. Dat deden ze allemaal straffeloos.
En deze culturele instellingen en individuen? Ze zijn nog te beroerd of te bang om de door Hamas gemaakte films van 7 oktober 2023 te bekijken. Velen ontkennen dat het gebeurd is, of zeggen dat Israël het zelf heeft gedaan. Ook dat doen ze allemaal straffeloos, want in subsidieland is het gewoon “business as usual”.