Tot dusver heb ik die hele verkiezingscampagne aan me voorbij laten gaan. Maar aangezien ik voor theaterwerk en filmopnames een paar dagen naar het buitenland moet, ga ik iemand machtigen om voor me te stemmen. Daarom keek ik gisteren via de socials wat video’s terug, nadat ik eerder al een aantal programma’s doorlas. Ik zag veel kort door de bocht populisme. Frans Timmermans sluit drie miljoen PVV-kiezers buiten. En vervolgens vindt hij het asociaal dat Geert Wilders een miljoen Nederlandse moslims buitensluit. Hoe zou dat in zo’n hoofd werken? In aantal programma’s gaat het mes in de boeren en de tuinders. De grond kan volgens sommige partijen beter gebruikt worden voor huizen. Er wordt veel over BBB gesproken, maar weinig met BBB (of ik kon de interviews niet vinden). SGP is keurig en genuanceerd als altijd, net als de Christenunie. En toen stuitte ik op een interview over arbeidsomstandigheden. Daarin meldde de SP dat ze zorgen hebben over de veiligheid van fysieke arbeid. Jimmy Dijk noemde het zwaar werk met risico’s, niet vergelijkbaar met een relaxed kantoorbaantje achter een computer. Die opmerking van de SP stak me, want toevallig had ik ooit zo’n “relaxed kantoorbaantje”, dus laat ik daar eens iets over vertellen.
Relaxed kantoorbaantje
Drie dagen werkten we non-stop aan de laatste loodjes van de software waarmee seizoensarbeiders zouden worden geregistreerd. We liepen op ons tandvlees. Opdrachtgevers waren LTO en het CWI (voorloper van het huidige UWV). Ik had zelf als migrant veel ervaring met (juridische) procedures rond nieuwkomers en arbeidsmigranten, dus het was logisch dat ik er als programmeur bij betrokken was. Ik spreek ook een beetje Pools en dat hielp. De processen waren complex, opdrachtgevers ‘taai’ en de druk enorm. Een andere softwareleverancier was halverwege afgehaakt, omdat ze het proces niet snapten. Wij moesten dus opnieuw beginnen, maar de opleverdatum bleef staan, omdat de politiek besloten had dat de software voor de start van de seizoenen beschikbaar moest zijn.
Intake van Seizoensarbeiders
Na 14 dagen van ca zestien uur, zaten we als team in de eindsprint. Het was heel vroeg in de ochtend en het slaapgebrek begon zijn tol te eisen. Her en der doezelden collega’s in hun stoel, terwijl de verantwoordelijk account-manager onder een bureau lag te slapen. Overal stonden lege bekers en vuile borden. Op elke verdieping lagen dozen van pizza-tenten uit de buurt en zakken van snackbar Norp van om de hoek, inmiddels gesloten maar wereldberoemd in Zwolle. Ons kantoor leek een slagveld. Met mijn collega en goede vriend Joost zette ik even voor vier uur in de ochtend de software online, om daarna nog een paar uur te testen voordat LTO in de loop van de dag met een proef zou beginnen.
Hoge werkdruk de norm
Eind jaren ’90 was die werkdruk in onze branche niet uitzonderlijk, want er waren veel meer klussen dan de industrie aankon. Lange werkdagen waren de norm, weekenden en vakanties bestonden niet. Ik werkte aan een veelheid uiteenlopende projecten, zoals grote webwinkels en intranetten voor kerkgenootschappen. Maar ook aan software voor politieke partijen en processoftware voor de medische wereld. En ik automatiseerde dus de intake en registratie van seizoensarbeiders in de land- en tuinbouw. Wekelijks trokken we nachten door. Gezond was anders, maar je hebt het niet altijd voor het kiezen. Na ruim drie jaar keihard werken had ik voor het eerst drie dagen vrij en eind 2002 ging ik voor het eerst op vakantie.
Dat project voor LTO leerde me veel, bijvoorbeeld dat land- en tuinbouw qua werkdruk niet onder deed voor ons. Feitelijk hadden zij het nog zwaarder, omdat het weer heel bepalend is voor wat je (met machines) op akkers kunt doen. Dreigende regen, uitblijvende zon of vroeg invallende vorst zet veel druk op de ketel. Om nog maar te zwijgen over de beschikbaarheid van (huur-)machines en seizoensarbeiders, wanneer het weer de boeren dwingt om allemaal tegelijk te oogsten. Planningen voor boer en tuinder zijn strak, waarbij veel nachtwerk nodig is om die akkers en velden op tijd gereed te hebben.
En de IT?
U leest dit op mijn blog of social media. Stuk voor stuk platformen die realtime in de lucht worden gehouden door techneuten die met regelmaat onder extreme druk hun werk doen. Afgelopen week ging half internet plat, omdat er een probleem was bij AWS. Zo’n Jimmy Dijk heeft werkelijk geen idee hoe het er bij zo’n “relaxed kantoorbaantje” aan toe kan gaan.