Op een klein strand bij een immens meer praten we met timmerlui over het hout dat ze gebruiken bij de bouw van wat we in Nederland een strandtent zouden noemen. We hebben geluk met het weer, zo horen we. De 20 graden die de temperatuur vandaag aantikt is niet gebruikelijk. Dat beeld wordt bevestigd door de hopen sneeuw en ijs die her en der liggen. We zijn hier voor opnames en foto’s, onder meer met een drone. Die vliegt ruim honderd meter boven ons. Op de monitor volg ik wat de drone “ziet”. Het water in het meer lijkt turquoise van kleur. En even verderop staat een oud klooster.
Tussen de opnames door praten we over de uitzichtsloze Economische situatie van Armenië. De hele wereld reist zo’n beetje visumvrij naar Armenië, maar zelf mogen ze bijna nergens naartoe. Dat heeft te maken met hun relatie met Rusland en Iran.
De Armeense economie is diep vervlochten met die van Rusland. Dat land zorgt ook voor de veiligheid, want in verschillende grensgebieden met Azerbaijan en Turkije vind je Russische vredestroepen. En het zijn Russische wapens die Armenië de mogelijkheid geven zich te verdedigen. Bij gebrek aan reismogelijkheden om elders te werken, ontsnappen veel Armeense mannen aan werkloosheid door gedurende zes maanden per jaar als gastarbeider in Rusland te werken.
Bij gebrek aan alternatieve handelspartners, trekt Armenië zich weinig aan van de sancties tegen Iran en dus is er sprake van een (min of meer) open handelsrelatie. Op de markten vind je talloze producten uit Iran, zoals de wereldberoemde saffraan en thee. Voor de Iraniërs is Armenië ook de ideale party-zone. Aan de grens verruilen de Iraanse vrouwen hun Nikab voor een korte broek om even een paar dagen de wind in de haren te voelen en mens te zijn in Jerevan met zijn talloze clubs, restaurants en cafés.
Met zijn drie miljoen inwoners is Armenië een geopolitieke speelbal. Het is een buffer tussen de Soennieten in het zuiden (Turkije, Azerbaijan) en de Iraanse Shiieten in het noorden. Zowel Rusland als Iran gebruiken het Armenië om sancties te omzeilen, en als vakantieland. China heeft Armenië ontdekt en probeert er voet aan de grond te krijgen, maar de regering van het Christelijke land voelt zich prettiger bij de EU en doet er van alles aan om die relatie beter te maken. Terwijl al die spelers druk zijn met hun deel van de koek, probeert de bevolking er het beste van te maken en hopen ze dat die Russische vredestroepen niet plots verdwijnen ….